Ay, aninayna kadí, ani yaytin
kawawengan nin man´ibaritá mo!”
Mísa sa konan siin, nagket
yay ulo na sa atep nan anron silid: talaga ket labas yaynan
syam pupyi nin tinmágay, tan sinampat nan tampor a daikleng
tumbok nin mabalitok tan dinmalí yan nako sa lub´an
nan tanamanan.
Kadó ya pa si Lising! Siin
pay tamó nin makagwá na, nakaidá sa sayan
riking na tan sir´ipen nayay tanamanan sa konan sayay
mata na; balé say pakaipalbot kasayna gapo nin malalwan:
tinmekré ya tan tinmaraná yan inmakais anamana.
“Manding´ey ka pa kumon
sa konan bukod mo,” wana ni Lising, “say maong nin
babayi bilang sa komo” (maibaritá na payti layi),
“a tumuloy kan umakis nin wanti! Ibaritá ko sa
komo, tumgen kayna!” Balé tinmuloy ya bilang sa
gindat, man´umakrebey yaynan tuloy a gugalon nin luluwá,
anggan main anay alakin luong sa libed na, dandanin ápat
purgada nin ararem tan man´umabot ana sa butlay nan anron
silid.
Mainsan main narngé nan
kumudag-kudag nin ayi sa adayó, ket pinunas nayan tampor
a mata na pinggat mákit na no sínoy rumaté.
Si Maputí Kunihó ya a man´sumublí,
nakaseket yan maandá tan manggágetan nay padis
a maputí gwantis nin kataten sa sayan gamet tan say alakin
paypay sa rubarí nin gamet na: adani yayan manpumaso
nin nadalian, manngumuru-nguro ya sa bukod na legleg nan manlumabas,
“Ay, si Dukisa, si Dukisa! Ay, unon sager nayna lí
no itaw yaynan mantumágan!” Maundó yayna
si Lising nin nakasadyá yan kidawat nin tulong sa konan
sínuman; kanyá sin adani yayna si Kunihó,
tinmaraná ya sa ayupá tan masupok in busngaw,
“Makapatulong ka pa, bapá—” Si Kunihó
tinmaraná yan unon kasaw, ket ninabó nayay maputí
gwantis nin kataten tan paypay na, tan tinmakris ya sa dedlem
sa paspas nin magwá na.
Pinurot nasaray paypay tan gwantis,
tan baná ta mámot tuloy yay anron silid, tinmuloy
yan mampamaypay sa konan bukod na naynay yan tinmáraná
nin mampag´irgo! “Aninayna kadí! Páno
det nin kalawakaw ngámin sa sawanin! Tan naapon say bubarang
ket tinmuloy nin bilang gindat. Maumámeng ko no nasilyan
ako nayabi? Isipen ko pa: kapada ako pa sin nibangon ako sa
buklas? Dandani ko pan maisip nin mapanemtem yay kaingaran ko
nin sakalako yan bugá. Balé no ambó ako
kapada, say sumunor nin tepet ket síno kadí ako
sa konan sitin babon lutá? Ay, siin pay alakin pasabet!”
Tan tinmaraná yan man´isipen konran saray saraban
ának a tandá nan makapaday taon ra bilang sa konan
bukod na, ket kikiten na no banglí nin sinmili ya sa
sínuman sa konra.
“Ambó ako talaga si
Ayda.” wana, “ta say sabot na, anron tuloy nin makulet,
tan say kongko kasa gapon kulet na; tan mapteg ako nin ambó
ako si Maybel, ta abaw bubagay nin tandá ko, tan síya,
ay! unon daikleng tamó a tandá na! Sa saya et,
síyay síya, tan síkoy síko, tan—
ay, aninayna kadí, makawerwer ti ngámin! Sarínen
ko pa no tandá ko ngámin nin bubagay a tandá
ko intaw. Kikiten ko: mípat nin lima ket labin-rwa, tan
mípat nin ánem ket labin-tulo, tan mípat
nin pito ket— ay, aninayna kadí! Sa animan padalan
kai koyna gapo maabot nin rwam-puló! Mayin balé
kasan kaipákaan a Listawan nin Multiplikasyon: Sarinen
tamo pay Hiugrapiya. Sa London kapital nayan Paris, tan sa Parin
kapital nayan Roma, tan sa Roma—kai a, talagan abas sarayti
ngámin! Sinmili akoynan talaga kona ni Maybel! Sarínen
ko pay magtulá ‘Páno nan daikleng...’”
tan pinatabinen nasaray gugamet na tan inarukwan nasara bilang
nin mampagtulá yan liksyon, tan tinmaraná yan
nanguman-uman, balé napaek tan sakalakoynay busngaw na,
tan saray susaritá kai sara rinmaté bilang gindat:—
“Tandá kon talaga nin
ambó masadag in a susaritá.” wana ni Lising
nin kadó, tan say mata na ket linmuwá anamana
legleg yan tinmuloy. ‘Síkoy talaga si Maybel, sa
mataman ngámin, mako koyna lí nin miikap itaw
sa konan unon daikleng nin bali, tan kasa pon piikapan, tan
ay! abaw tuloy a liksyon nin adalen! Kai, pinanggep koyna; no
síkoy Maybel, mabatí akoynadti sa yupá!
Kasan gagara ra lí nin man´ika ray uulo ra sa yupá
tan man´ibaritá ra, ‘Mulí kayna padti,
arikong!’ Tumang´ap ako lí tamó nin
ibaritá ko. ‘Síno ako kadí det? Ibaritá
moyo yapó in, tan mísa, no rabay kon mampag´in
konan siin nin tawo, mulí ako: no kai, mabatí
akoynadti sa yupá anggan sakalako akoynan tawo’—balé,
ay, aninayna kadí!” nipaksaw na ni Lising tan bigrá
yan inmakis, “Sawá pa kumon nin main sayay dumungdong
iti sa yupá! Sumawá akoynan tuloy nin bukod akodti!”
Legleg nan nibaritá ti dinungong
ya sa gamet na, ket kinmángap ya ta nisulot nayay sayan
maputí gwantis nin kataten a ikonan Kunihó sa
kapres nan mampagírgo. “Páno kadí
nin nakagwá koyayti?” bará na. “Mandumaikleng
akoyna anamana palayi.” Inmedeng ya tan nako yadtaw sa
dulang nin nisukat na sa konan bukod na, tan nákit na,
sa kadanyan nin namugtá na, dandani yaynan rway pupyin
tágay, tan tumuloy yan dumaikleng et: madalí nayan
naaraman a pakap´unan sa konan siti ket say paypay nin
manggágetan na, kanyá ninabó nayan tampor,
lamang sa udas ta nakapal´is nayay mandumaikleng báyo
yan naandipat.
“Dandani kon kai nakaliwá
konan siin!” wana nin Lising, nalímuwan yan maong
sa bigrá nin panilyan sa kona, balé unon riket
na ta pagkamain ya et; “tan sawanin mako koyna sa tanamanan!”
tan nangred yadtaw sa daikleng nin lub´an: balé
sa kadimalasan! say daikleng tumbok nin mabaliktok ket itaw
ya sa babon dulang bilang gindat, “ tan linmumuod et nin
bubagay dyan sa bilang gindat,” bará nay kadó
nin anak, “ta kai ko pa gapo nin unon daikleng nin wanti
sa bilang gindat, kai pa gapo!”
Legleg nan nibaritá saraytin
susaritá nakundaros yay ayi na tan sa sumunor, pursak!
angga anay másin ranom sa bábá na. Say
ikataraná nin isip na ket sa pánuman yan nanabó
sa taaw, “tan no wanin makasublí akoyna sa konan
dalan riles,” wana sa konan bukod na. (Nakapako yayna
pa si Lising sa rigrig baybay mísa sa byay na, tan nakasígir
yan adtiman ka mako sa rigrig baybay makapákit moy pamaryuan
sa baybay, saray umnoy ának nin mankumali sa konray kayon
panga-pangali sa buyangin, báyo saray pila nin bubalin
pagtuluyan, tan sa gurot ra say ririlesan.) Páno balé,
nadalepdep nan tampor nin itaw ya sa luong nin luwá nay
inakis na sin siyam pupyi nin katágayan na intaw.
“Malalwan ko pa kumon nin
kai ko inmakis tuloy!” wana ni Lising, legleg nan mantumangoy
tan mantikapen nay pakaliwá na. “Madusawan akoyna
palayi sawanin nin marebreb ako sa konan luwá ko! Say
siin lí talaga a kalawakaw nin bagay! Mataman páno,
sarban bubagay ket kalawakaw sawanin.”
Mísa pa tamó main
narngé nan mampanursak sa luong a ambó tuloy nin
adayó, tan tinmangoy yan kumadadani kona pinggat mákit
na no ani ya: sa ikataraná bará na nin mursa udino
hipuputamo yan talaga, balé napanemtem na nin unon daikleng
yayna sawanin, tan ambó máteng nakákit
naya ket ibot ya tamó tan nakundaros ya anamaet bilang
sa konan bukod na.
“Makapatkap ana payti sawanin,”
bará na ni Lising, “nin mag´irgon konan sitin
ibot? Animan bubagay iti sa yupá ket unon madayú-dayó
nin maisip ko pa kumon nin makapag´irgo yan talaga: lamang
kasa anamaet nin pangnuwan sa panarínan,” Kanyá
yan tinmaraná: “Ay Ibot, tandá mo pa kadí
say pakaliwaan nan sitin luong? Unon pagal koynan mantumangoy
iti, Ay Ibot!” (Bará na ni Lising no wanti pa kumon
a matunong nin mag´irgo konan ibot; kai na pa gapo nakagwá
nin wantin bagay sa intaw, balé napanemtem nan nakapakákit
yay Gramatika Latina a ikonan lalakin busat na, “Say ibot—nin
say ibot—konan say ibot—say ibot—Ay ibot!”)
Si Ibot pinastang naya nin maunteng-unteng, tan naipadar kona
nin nangindat yay sayan daikleng nin mata na, balé kasan
wana.
“Banglí kai na mataros
a Binubolinao,” bará na ni Lising; “Mangipáká
ko síyay Kastilá nin ibot, nayi ya layi kona ni
Fernando de Magallanes.” (Sa ngámin nin tandá
na sa konan kapanaunan, si Lising kai mapalaway sa isip na no
káno nangyadí nin animan.) Kanyá tinmaraná
ya anamana: “¿Dónde está mi coño?”
ayin pay ikataraná nin kabalikasan sa pamasawan a liksyon
nin Kastilá. Si Ibot bigrá yan linmukso sa liwá
nan ranom, tan napadar yan mankumegkeg sa límo. “Ay,
mibabawí ako pa sa komo!” nipaksaw nan tampor ni
Lising, nababawí na nin sinaktan nayay naken nan kadó
nin ayep. “Nalingwanan ko pa nin kai mosara rabay saray
pupusá.”
“Kai ko rabay saray pupusá!”
nipaksaw na ni Ibot, ket inmagsit ya sa magsen nin busngaw.
“Makarabyan mosaray pupusá no síka ako?”
“Ya, kai para layi.”
wanan ni Lising sa makuyong nin rengé: “andí
ka pa masager konan siin. Ket mailalwan ko nin maipákit
koyay pusá mi síya si Diná: maisipen ko
marabay mosaray pupusá no makit moya pa tamó.
Unon amó na pan matinek nin bagay,” tinmuloy na
nin Lising, say kapikngá sa konan bukod, legleg yan mantumangoy
nin napalna-palná sa luong, “tan umingar yan mantumekré
nin maririket adani sa pamuuran sa rarem bali, mandildilan nayay
ayin garamos na tan man´uyasan nayay rupa na—tan
unon andá bagay a malumon alilaen—maalaga yan maong
sa panakepan nin uibot—ay, mibabawí ako pa sa komo!”
nipaksaw na ni Lising anamana, balé sawanin si Ibot manbumerek-berek
yayna sa ngámin na, tan maingar nan talaga nin unon suplon
yayna layi. “Kai koyna det a mag´irgo nin maipáká
sa kona no kai moyna rabay.”
“Síta, talaga!”
nipaksaw na ni Ibot, nin manrumengpeng ya angga sa ikoy na.
“Bilang no rabay kon mag´irgo sa konan siin nin
pakatungtungan! Saray kapamalian ko naynay rasaran ginurá
sa konran pupusá: makapasalmeng, madawal tan bastos nin
bubarang! Andí mo ipakarngé a ngaran na sa kongko
anamana!”
“Kai ko talaga!” wana
ni Lising, a unon ganat nan silyan a pakatungtungan sa pag´irguwan.
“Marabay mo—marabay mo saray—saray—saray
uaso?” Kai ya nangumbat si Ibot, kanyá masulit
yan tinmuloy si Lising: “Main pan sayay daikleng ason
maamó sa adani nan bali mi a rabay ko pa kumon nin ipákit
sa komo! Síyay daikleng ason tiryer nin maslag a mata
na, tandá mo pa, nin unon anron makayumanggi tan makulet
nin sabot! Tan bawínen nasaray bubagay no ibasyo mo sara,
tan tumekré ya lí nin dumawat sa konan pangapunan
na, tan saray raruman nagsikabarang nin bubagay—Kai ko
mapanemten sa konran kapikngá ra—tan maikon ya
sa konan magtatalon, tandá mo pa, tan wana makatulong
ya et, maalaga yan piton ribon pisos. Wana et ket patyen nasaray
ngámin nin alakin uibot tan— ay, aninayna kadí!”
nipaksaw na ni Lising sa gumereng nin rengé, “Ay
abagay, nasuplon koyayna anamana.” Sa konan Ibot tinmangoy
yan maong nin makapagwá nan man´kumadayó
sa kona, tan mankyumawkyaw ya sa luong legleg nan linmakwan.
Kanyá kinayab nayan mapalana-palná
sa kona, “Maamó kon Ibot! Sumublí ka payna
anamana, tan kai tayna edet nin mag´irgo a maipáká
sa konran pupusá udino usao, no kai mosara rabay!”
Sin narngé nayayti ni Ibot,
linmibed ya tan palna-palná yan tinmangoy nin sinmublí
sa kona: say rupa na ket unon pusyaw na (bará na ni Lising
sa magsen kapusuan), tan wana kona sa ayupá busngaw nin
mangingitar, “Mako ata edet sa rigrig luong, tan mísa
ibaritá ko sa komo say kapanaunan ko, tan mataros mo
lí nin mambalé nin guraen kosaray pupusá
tan uaso.”
Matkap ana pay lumakwan sa
luong, ta umaribungbong ana saray mumanuk-manok tan uayep nin
ginmámor sa konadsen: main pa si Itik tan si Dudó,
si Bubutok tan si Agilan Siwsiw, tan umnu-umnoy raruman kaunteng
nin uayep. Nidalan nasara ni Lising tan sara ngámin sa
dupong ket tinmangoy sara sa rigrig nan luong.